Hoge datasnelheden zijn niet absoluut noodzakelijk voor veel IoT-apparaten, zoals sensoren. Energie-efficiënte en stabiele verbindingen zijn veel belangrijker. Dit wordt mogelijk gemaakt door zogenaamde LPWAN (Low Power Wide Area Network) zoals LTE-M en NB-IoT.
Traditioneel worden snelle breedbandnetwerken geassocieerd met de 4G en 5G netwerkgeneraties. Deze hoge datasnelheden zijn echter niet absoluut noodzakelijk voor veel IoT-apparaten, zoals sensoren. Energie-efficiënte en stabiele verbindingen zijn veel belangrijker. Dit wordt mogelijk gemaakt door het zogenaamde LPWAN (Low Power Wide Area Network). Om aan deze speciale vereisten te voldoen, hebben veel netwerkoperatoren de LPWAN-standaarden LTE-M en NB-IoT in hun netwerkfrequenties geïmplementeerd. Terwijl de 2G-, 3G-, 4G- en 5G-netwerken ook intensief worden gebruikt in de consumentensector, zijn de LTE-M- en NB-IoT-netwerken specifiek en exclusief ontwikkeld voor IoT-toepassingen.
Ondanks alle overeenkomsten tussen LTE-M en NB-IoT zijn er nog steeds belangrijke verschillen tussen deze standaarden. In dit artikel willen we deze analyseren en benadrukken welke standaard bijzonder geschikt is voor welke use cases. De netwerkdekking voor LTE-M en NB-IoT verschilt sterk van regio tot regio en niet alle operators hebben al roamingovereenkomsten. In sommige netwerken werken LTE-M en NB-IoT momenteel ook via roaming als onderdeel van de normale netwerkdekking. Permanente beschikbaarheid kan echter alleen worden gegarandeerd met een overeenkomstige roamingovereenkomst.
LTE Cat M1, of kortweg LTE-M, is de afkorting voor Long Term Evolution voor machines. De technologie is gebaseerd op het 4G-netwerk, maar wordt ook geïmplementeerd in het 5G-netwerk. In tegenstelling tot het normale LTE-netwerk, waarin downloadsnelheden van 25 Mbit/s - 50 Mbit/s normaal zijn, haalt LTE-M maximaal 1 Mbit/s in download en upload. Deze snelheid is niet voldoende voor grotere datavolumes, zoals videotransmissie. Het is echter wel geschikt voor het verzenden van kleinere gegevenspakketten van sensoren. Een ander doel van LTE-M is om zelfs moeilijk te bereiken apparaten, bijvoorbeeld in kelders of afgelegen gebieden, op een betrouwbare manier in een netwerk op te nemen. Om dit te bereiken worden gegevenspakketten meerdere keren verzonden. Als het eindapparaat de gegevens een keer niet ontvangt, biedt LTE-M verdere pogingen om de pakketten te ontvangen.
Een typische latentie voor LTE-M is ongeveer 15-30 ms, wat ongeveer overeenkomt met de latentie van standaard LTE. Met LTE-M is het mogelijk om zonder problemen van de ene naar de andere radiocel over te schakelen. Deze technologie is daarom ook geschikt voor mobiele, niet-statische toepassingen. Naast datadiensten maakt LTE-M ook het gebruik van spraakdiensten en sms mogelijk. Omdat de ontwikkeling van LTE-M eerst in Noord-Amerika in een stroomversnelling kwam, is de netwerkdekking in Amerika bijzonder goed.
Narrow Band IoT (NB-IoT) is een andere standaard die door veel netwerkproviders wordt geïmplementeerd in het 4G- en 5G-netwerk. De introductie van NB-IoT-netwerken begon voor het eerst in Europa. Daardoor is NB-IoT momenteel de meest gebruikte LPWAN-technologie, vooral in Europa.
De datasnelheden voor NB-IoT zijn bijzonder laag. In de downlink is de datasnelheid slechts 26 Kbit/s, in de uplink tot 66 Kbit/s. Met een latentie van enkele seconden (tot 10 seconden) is er ook een lange vertraging tussen het verzenden en ontvangen van gegevens. Hieruit blijkt al dat NB-IoT niet geschikt is voor toepassingen waarbij reactietijden belangrijk zijn. Als je bijvoorbeeld een garagedeur zou willen bedienen, zou deze pas na een merkbare vertraging opengaan. Bij het meten van stikstofwaarden is bijvoorbeeld niet elke seconde van belang, dus NB-IoT zou wel geschikt zijn voor het verzenden van de gegevens.
Zoals je kunt zien, zijn de technische specificaties verschillend. Afhankelijk van het toepassingsscenario kan LTE-M of NB-IoT geschikter zijn voor jouw project. Als je bijvoorbeeld smartwatches wilt bedienen of voertuigen wilt uitrusten met trackers die live worden gevolgd, dan moet je LTE-M overwegen. Als je gebruik maakt van statische apparaten zoals verwarmingsthermostaten of weerstations, dan is NB-IoT de betere keuze. Vooral de goede penetratie en de nog hogere energie-efficiëntie zouden hier een voordeel moeten zijn. Door de hogere bandbreedte in het LTE-M netwerk is deze technologie ook geschikt voor use cases die ontworpen zijn voor groei. Met NB-IoT is de bandbreedte snel uitgeput. Maar als je sensoren in de toekomst meer gegevens moeten verzenden, heb je een technologie nodig die schaalbaarheid mogelijk maakt, wat LTE-M biedt. Dit geldt ook voor software-updates, die gemakkelijk kunnen worden overgebracht via LTE-M, terwijl dit moeilijk kan zijn met NB-IoT.
Sommige LTE-M en NB-IoT netwerken zijn al beschikbaar met uw wherever SIM . Neem voor meer informatie of vragen over netwerkdekking contact op met ons verkoopteam.
